مباهله شناسی
مباهله و ابعاد تاریخی آنمباهله شناسی
مباهله و ابعاد تاریخی آنحمایت از هرگونه نشر معارف واقعه مباهله
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و عرض ادب خدمت همه ی بازدیدکنندگان بویژه همکاران و وبلاگنویسان با موضوع واقعه ی مباهله
عید سعید قربان مبارک
اخیرا یک بررسی اجمالی از وبلاگ هایی که در مورد مباهله بود داشتم و بسیار خرسند شدم از وجود و فعالیت این وبلاگ ها و علاوه بر آن مشاهده شد که بسیاری از مطالب و تصاویر و امکانات و...موجود در وبلاگ ما در سایر وبلاگ ها به کار گرفته شده هرچند بهتر بود که آدرس و نام این وبلاگ به عنوان منبع ذکر شود اما مشکلی نیست و همینجا اعلام می کنیم که هرگونه کپی برداری از این وبلاگ به منظور نشر معارف واقعه ی مباهله موجب خرسندی مدیر این وبلاگ می باشد.فقط تقاضا داریم مطالبی که تولید این وبلاگ نمی باشد و از سایت های دیگر اخذ شده و منبع آن نیز درج شده است با ذکر منبع کپی برداری شود.باتشکر
برداشت هایی از واقعه ی مباهله(یادداشت مدیر وبلاگ)
بسم الله الرحمن الرحیم
برداشت هایی از واقعه مباهله
نویسنده:احمد رضانژاد
مقدمه
به نظر می سد واقعه ی مباهله یک واقعه ی تاریخی
صرف نیست که ما افقط ز آن به عنوان یک واقعه ی تاریخی یاد کنیم بلکه علاوه برآن یک
پدیده و جریانی است که باید همچون سایر آیات قرآن همیشه از معارف آن در عرصه های زندگی
فردی،اجتماعی و حکومتی خود بهره ها برد.برداشت هایی از این واقعه که به نظر
نگارنده می رسد را باهم می خوانیم:
برداشت اول
در رویارویی با جبهه ی باطل باید از بهترین افراد یا به عبارتی بهترین امکانات و سرمایه ها بهره برد همانطور که رسول خدا در مواجهه ی با مسیحیان بهترین افراد که از عزیزانشان بودند را به همراه خود بردند.
برداشت دوم
پیروزی از آنِ گروهی است که حق با اوست و کثرت افراد دلیل بر حقانیت نیست کمااینکه پیامبر اکرم(ص) در واقعه ی مباهله در مقابل خیل عظیم مسیحیان فقط چهار نفر را به همراه خود بردند؛که این دلیل کاملا منطبق بر این آیه شریفه می باشد«...کَم مِن فِئَةٍ قَلیلَةٍ غَلَبَت فِئَةً کَثیرَةً بِإِذنِ اللَّهِ...» چه بسیار گروه‌های کوچکی که به فرمان خدا، بر گروه‌های عظیمی پیروز شدند!(1)
برداشت سوم
از اینکه پیامبراکرم(ص) به تنهایی در واقعه مباهله حاضر نشدند و حضرت فاطمه(س)،و حسنین(ع) و حضرت علی (ع) – که جان پیامبر بودند – را به همراه خود بردند می توان چنین برداشت کرد که در نبرد گفتمان حق و باطل،در جنگ فرهنگی یا جنگ نرم به ویژه در زمان ما همه باید مشارکت و حضوری فعال داشته باشند و نباید زنان و کودکان را از این عرصه مستثنی قلمداد کرد چراکه اگر آنان در چنین عرصه هایی حضور نداشته باشند و آموزش هایی لازم را برای حضور در نبردهای فرهنگی – عقیدتی نبینند خود قربانی خواهند شد و چه بسا ممکن است اگر در این زمینه کوتاهی شود زنان - به عنوان تاثیرگذارترین قشر جامعه - و کودکان - به عنوان صحنه گردانان آینده ما - توسط دشمن فکر و عقیده شان ربوده و منحرف شوند و در نهایت به مرحله ای برسد که خود آنان در زمین دشمن و در مقابل ما بایستند.
ان شاالله ادامه دارد.
1. سوره مبارکه البقرة آیه ۲۴۹
مجادله و مباهله بین مسیحیان و پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله )
مباهله شناسی mobaheleshenasi.blogsky.com
نویسنده:یدالله حاجی‌زاده
مباهله در لغت به معنی ملاعنه و نفرین متقابل می‌باشد.[1] و در اصطلاح به این معناست که «دو تن یا دو گروه بر علیه یکدیگر دعای بد کنند. پس هر کدام ظالم باشد حق تعالی وی را رسوا گرداند و نقمت و عذاب خود را بر وی فرستد و ذریه او را مستأصل کند و هلاک گرداند».[2]
در حدیثی از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت شده که حضرت فرمود: «خداوند عزوجل به من خبر داده که پس از مباهله عذاب بر گروه باطل نازل می‌شود و حق را از باطل مشخص می‌سازد».[3]
از روایاتی که درمنابع اسلامی نقل شده است، استفاده می‌شود که مباهله اختصاص به زمان رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) ندارد و در تمامی زمان¬ها قابل اجرا است. در حدیثی از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده که ایشان فرمود: اگر سخنان حق شما را مخالفان نپذیرفتند، آنها را به مباهله دعوت کنید.[4]
داستان مباهله پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) با مسیحیان نجران:[5]
ادامه مطلب ...
مباهله چه روزی است؟
مباهله شناسی mobaheleshenasi.blogsky.com
اهمیت واقعه مباهله
پس از فتح مکه در سال هشتم هجرى و درخشش قدرت اسلام در جزیرةالعرب، پیروان دیگر ادیان و مذاهب و رهبران و رجال سیاسى و مذهبى توجه خاصى به اسلام و مسلمانان و به کانون این قدرت عظیم یعنى مدینةالرسول پیدا کردند. این امر زمینه مناسبى را براى نشر و گسترش شعاع اسلام تا اقصى نقاط حجاز و حتى خارج از آن فراهم آورد و پیامبر اسلام توانست از این فرصت بخوبى استفاده کند و با ارسال نامهها و نمایندگان ویژه به رؤساى بلاد و زمامداران کشورها آنها را به پذیرش اسلام و یا به رسمیت شناختن دولت اسلامى و التزام به مقررات آن فرا خواند .
در سال نهم هجرى به تدریج هیئتهاى نمایندگى طوائف و قبائل عرب به حضور رسولخدا مىرسیدند و این سال را مورخین «عام الوفود» نام نهادهاند. نامه رسولخدا به مسیحیان نجران از جمله نامههاى ارسالى آن حضرت بود که گروهى از بزرگان و اشراف نجران را به مدینه کشاند. پیام اصلى این نامه اعلام رسالت رسولخدا و دعوت از اسقف یا اسقفهاى نجران و مردم مسیحى آن منطقه به آیین اسلام بود. اما در صورتى از پذیرش اسلام امتناع ورزند یا باید مقررات ویژه پرداخت جزیه به حکومت اسلامى را بپذیرند و یا آماده جنگ شوند.
بررسی تاریخی آیه مباهله و بازتاب‌های آن
مباهله شناسی mobaheleshenasi.blogsky.com
بررسی تاریخی آیه مباهله و بازتاب‌های آن
نویسنده:علی معموری
چکیده
ماجرای گفتگو و
مناظره مسیحیان نجران با پیامبر اختصاص دارد که در سرانجام آن به دلیل
امتناع مسیحیان از پذیرش دعوت پیامبر، طرفین توافق کردند که دست به مباهله
زنند و از خدا بخواهند که راستگو را از دروغگو تمایز دهد. این مباهله در
میانه راه به دلیل امتناع مسیحیان متوقف شد و به انجام نرسید. اما همراهی
اهل بیت پیامبر با ایشان در این حادثه، زمینه گسترده‌ای برای مجادلات کلامی
بین فرق و مذاهب اسلامی را پدید آورده است. بیشتر مفسران از این آیه برای
اثبات فضیلت اهل بیت استفاده کرده‌اند و شیعه علاوه بر آن از این آیه برای
اثبات معتقدات دیگری چون عصمت و امامت بلافصل امام علی استفاده کرده است.در این مقاله به بررسی دیدگا‌های کلامی پیرامون آیه مباهله پرداخته شده است. ابتدا واژه مباهله از نظر لغوی و اصطلاحی تعریف شده است. سپس ماجای تاریخی مباهله پیامبر با مسیحیان نجران از منابع تاریخی و اسباب نزول گزارش شده است. در بخش اصلی مقاله به برداشت‌های کلامی از آیه مباهله در اثبات افضلیت اهل بیت و اولویت امام علی (علیه السلام) به خلافت از نظر شیعه پرداخته شده و دیدگاه‌های رقیب نیز گزارش و بررسی شده‌اند.
ادامه مطلب ...بررسی واقعه مباهله توسط حجت الاسلام قرائتی
اخذ شده از برنامه درس هایی از قرآن در تاریخ 18/08/91
مباهله، آخرین راه دعوت و اثبات حقانیت
سال دهم هجری بود، پیغمبر گروهی را برای تبلیغ فرستاد. برای مسیحی‌های نجران، آنها هم یک هیأتی را فرستادند. راه دعوت چند چیز است.
1- حکمت و استدلال. 2- موعظه، 3- گفتگو و جدال 4- معجزه. آخر خط هم این است که به همدیگر نفرین کنند. من نفرین به تو می‌کنم، تو هم به من نفرین می‌کنی. هر نفرینی گیرا شد، او بر حق است و آنهایی که هلاک شدند باطل هستند. آیه نازل شد، «فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ» (آل‌عمران/61) «حاجَّ» یعنی مُحاجّه کرد، یعنی چانه زد. کسانی که با اینکه حق را می‌فهمند، کسانی که می‌دانند و بعد از دانستن باز هم چانه می‌زنند، «فَقُلْ تَعالَوْا» به اینها بگو: بیایند، «نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ» یا بچه‌هایمان را دعوت می‌کنیم. شماهم بچه‌هایتان را دعوت کنید. «وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ» ما زن هایمان را دعوت می‌کنیم، شما هم زن‌هایتان را دعوت کنید. ما جانمان را دعوت می‌کنیم، شما هم جانتان را دعوت کنید. بعد به همدیگر نفرین می‌کنیم. تقاضای لعنت می‌کنیم. می‌گوییم: لعنت خدا بر درغگو. هر نفرینی مستجاب شد، پیداست نفرین کننده راهش حق است، نفرین شده راهش باطل است. این ماجرا در دو کیلومتری مسجدالنبی واقع شده است که الآن هم مسجد الاجابه است. قبلاً بیرون شهر بود، حالا داخل شهر مدینه هست. اینها گفتند: اجازه بدهید ما بررسی کنیم. تماس گرفتند، با رئیسشان که پیشنهاد نفرین شده است. رئیسشان گفت: نگاه کنید، اگر با دنگ و فنگ آمدند، پیداست پوک هستند. اگر چند نفری آمدند، مواظب باشید نفرین نکنند. اینها فردا دیدند پیغمبر آمد و علی بن ابی طالب و زهرا و حسن و حسین، پنج نفر هستند. گفت: نفرین نکنید، آتش می‌گیرید.
آیا مباهله شرطی دارد؟ در چه مورد می شود مباهله کرد؟ آیا مباهله به طور قطع اتفاق افتاده است؟
پرسش:
آیا مباهله باید شرطی داشته باشد تا با کسی مباهله کنیم و یا هر کسی برای اثبات ایمان خویش می تواند مباهله کند؟ در چه مورد می شود مباهله کرد؟ در تاریخ اسلام آیا مباهله به طور قطع اتفاق افتاده است؟ آنچه که در آیات قرآن جریان خواستن مباهله از طرف رسول خدا نه واقعا اتفاق افتاده چون طرف مقابل پیشنهاد مباهله را رد کرد. آیا این حقیقت دارد؟
پاسخ اجمالی
مباهله یعنى نفرین کردن یک دیگر تا هر کس که بر باطل است مورد غضب الهى قرار گیرد و آن کس که بر حق است شناخته شود و بدین گونه حق از باطل تشخیص داده شود.
مباهله یک نوع دعا است و دارای ویژگی ها و شرایط خاصی نیز می باشد که ما به برخی از آنها اشاره می کنیم:
این که خود را سه روز اصلاح اخلاقى کند ، روزه بگیرد و غسل کند، و با کسى که مىخواهد مباهله کند به صحرا برود، ... و میان سپیده دم تا بر آمدن آفتاب مباهله کند.
مباهله، مخصوص زمان پیامبر (ص) نیست، بلکه دیگر مؤمنان نیز مىتوانند مباهله کنند. از این رو هیچ مانعی نیست که هر کس با حفظ شرایطی که بیان شد برای اثبات حقانیت خویش در مقابل دشمنان دین بتواند مباهله کند. البته باید دانست که شرایط مباهله و اخلاص و اعتماد به نفسی که در آن لازم است، به آسانی برای هر فردی قابل دستیابی نبوده و نباید عجولانه به چنین کاری اقدام نمود که شاید اثری معکوس به دنبال داشته باشد.
در ضمن باید دانست که مباهله مخصوص آن دسته از اختلافات و منازعات دینی و مذهبى است که طرف مقابل وجود گفتگو و مباحثات منطقی و علمی ، حق و حقیقت را نپذیرد و بر عقیده باطل خود اصرار ورزد
با توجه به تفاسیر آیه مباهله معلوم می شود که سر انجام مباهله پیامبر (ص) به صلح و مسالمت ختم شده است.