بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و عرض ادب خدمت همه ی بازدیدکنندگان بویژه همکاران و وبلاگنویسان با موضوع واقعه ی مباهله
عید سعید قربان مبارک
اخیرا یک بررسی اجمالی از وبلاگ هایی که در مورد مباهله بود داشتم و بسیار خرسند شدم از وجود و فعالیت این وبلاگ ها و علاوه بر آن مشاهده شد که بسیاری از مطالب و تصاویر و امکانات و...موجود در وبلاگ ما در سایر وبلاگ ها به کار گرفته شده هرچند بهتر بود که آدرس و نام این وبلاگ به عنوان منبع ذکر شود اما مشکلی نیست و همینجا اعلام می کنیم که هرگونه کپی برداری از این وبلاگ به منظور نشر معارف واقعه ی مباهله موجب خرسندی مدیر این وبلاگ می باشد.فقط تقاضا داریم مطالبی که تولید این وبلاگ نمی باشد و از سایت های دیگر اخذ شده و منبع آن نیز درج شده است با ذکر منبع کپی برداری شود.باتشکر
بسم الله الرحمن الرحیم
برداشت هایی از واقعه مباهله
نویسنده:احمد رضانژاد
مقدمه
به نظر می سد واقعه ی مباهله یک واقعه ی تاریخی صرف نیست که ما افقط ز آن به عنوان یک واقعه ی تاریخی یاد کنیم بلکه علاوه برآن یک پدیده و جریانی است که باید همچون سایر آیات قرآن همیشه از معارف آن در عرصه های زندگی فردی،اجتماعی و حکومتی خود بهره ها برد.برداشت هایی از این واقعه که به نظر نگارنده می رسد را باهم می خوانیم:
برداشت اول
در رویارویی با جبهه ی باطل باید از بهترین افراد یا به عبارتی بهترین امکانات و سرمایه ها بهره برد همانطور که رسول خدا در مواجهه ی با مسیحیان بهترین افراد که از عزیزانشان بودند را به همراه خود بردند.
برداشت دوم
پیروزی از آنِ گروهی است که حق با اوست و کثرت افراد دلیل بر حقانیت نیست کمااینکه پیامبر اکرم(ص) در واقعه ی مباهله در مقابل خیل عظیم مسیحیان فقط چهار نفر را به همراه خود بردند؛که این دلیل کاملا منطبق بر این آیه شریفه می باشد«...کَم مِن فِئَةٍ قَلیلَةٍ غَلَبَت فِئَةً کَثیرَةً بِإِذنِ اللَّهِ...» چه بسیار گروههای کوچکی که به فرمان خدا، بر گروههای عظیمی پیروز شدند!(1)
برداشت سوم
از اینکه پیامبراکرم(ص) به تنهایی در واقعه مباهله حاضر نشدند و حضرت فاطمه(س)،و حسنین(ع) و حضرت علی (ع) – که جان پیامبر بودند – را به همراه خود بردند می توان چنین برداشت کرد که در نبرد گفتمان حق و باطل،در جنگ فرهنگی یا جنگ نرم به ویژه در زمان ما همه باید مشارکت و حضوری فعال داشته باشند و نباید زنان و کودکان را از این عرصه مستثنی قلمداد کرد چراکه اگر آنان در چنین عرصه هایی حضور نداشته باشند و آموزش هایی لازم را برای حضور در نبردهای فرهنگی – عقیدتی نبینند خود قربانی خواهند شد و چه بسا ممکن است اگر در این زمینه کوتاهی شود زنان - به عنوان تاثیرگذارترین قشر جامعه - و کودکان - به عنوان صحنه گردانان آینده ما - توسط دشمن فکر و عقیده شان ربوده و منحرف شوند و در نهایت به مرحله ای برسد که خود آنان در زمین دشمن و در مقابل ما بایستند.
ان شاالله ادامه دارد.
1. سوره مبارکه البقرة آیه ۲۴۹
مباهله شناسی mobaheleshenasi.blogsky.com
مباهله، عملی است برای اثبات حقانیت کلام و این واژه در تاریخ اسلام به مناظره پیامبر اکرم(ص) با مسیحیان نجران اطلاق میشود. این رویداد در روز ۲۴ ذیالحجه سال نهم هجری اتفاق افتاد و آیه ۶۱ سوره مبارکه آل عمران به آن اشاره دارد.
در ادامه، تلاوت آیه مباهله را با صدای عبدالباسط محمد عبدالصمد قاری شهیر مصری میشنوید.
مباهله شناسی mobaheleshenasi.blogsky.com
مباهله شناسی mobaheleshenasi.blogsky.com
نویسنده:یدالله حاجیزاده
مباهله در لغت به معنی ملاعنه و نفرین متقابل میباشد.[1] و در اصطلاح به این معناست که «دو تن یا دو گروه بر علیه یکدیگر دعای بد کنند. پس هر کدام ظالم باشد حق تعالی وی را رسوا گرداند و نقمت و عذاب خود را بر وی فرستد و ذریه او را مستأصل کند و هلاک گرداند».[2]
در حدیثی از رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) روایت شده که حضرت فرمود: «خداوند عزوجل به من خبر داده که پس از مباهله عذاب بر گروه باطل نازل میشود و حق را از باطل مشخص میسازد».[3]
از روایاتی که درمنابع اسلامی نقل شده است، استفاده میشود که مباهله اختصاص به زمان رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) ندارد و در تمامی زمان¬ها قابل اجرا است. در حدیثی از امام صادق (علیهالسّلام) نقل شده که ایشان فرمود: اگر سخنان حق شما را مخالفان نپذیرفتند، آنها را به مباهله دعوت کنید.[4]
داستان مباهله پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) با مسیحیان نجران:[5]
ادامه مطلب ...
مباهله شناسی mobaheleshenasi.blogsky.com
اهمیت واقعه مباهله
پس از فتح مکه در سال هشتم هجرى و درخشش قدرت اسلام در جزیرةالعرب، پیروان دیگر ادیان و مذاهب و رهبران و رجال سیاسى و مذهبى توجه خاصى به اسلام و مسلمانان و به کانون این قدرت عظیم یعنى مدینةالرسول پیدا کردند. این امر زمینه مناسبى را براى نشر و گسترش شعاع اسلام تا اقصى نقاط حجاز و حتى خارج از آن فراهم آورد و پیامبر اسلام توانست از این فرصت بخوبى استفاده کند و با ارسال نامهها و نمایندگان ویژه به رؤساى بلاد و زمامداران کشورها آنها را به پذیرش اسلام و یا به رسمیت شناختن دولت اسلامى و التزام به مقررات آن فرا خواند .
در سال نهم هجرى به تدریج هیئتهاى نمایندگى طوائف و قبائل عرب به حضور رسولخدا مىرسیدند و این سال را مورخین «عام الوفود» نام نهادهاند. نامه رسولخدا به مسیحیان نجران از جمله نامههاى ارسالى آن حضرت بود که گروهى از بزرگان و اشراف نجران را به مدینه کشاند. پیام اصلى این نامه اعلام رسالت رسولخدا و دعوت از اسقف یا اسقفهاى نجران و مردم مسیحى آن منطقه به آیین اسلام بود. اما در صورتى از پذیرش اسلام امتناع ورزند یا باید مقررات ویژه پرداخت جزیه به حکومت اسلامى را بپذیرند و یا آماده جنگ شوند.